[033] - Iście borsucze kolczyki dla Puchonki

Witajcie! Musimy coś zagęszczać ruchy, bo skończonych rzeczy przybywa, czasu nieustannie ubywa, a to, co jest na blogu jest niewielkim odsetkiem tego, co powstało, a już na pewno maleńką kropelką w morzu pomysłów, które nieustannie napływają nam do głowy. Tak więc staramy się jak możemy i robimy wszystko, co w naszej mocy, aby jak najwięcej Wam pokazać. Jednak nauczyciele są nieugięci i gdy tylko w naszych głową powstanie troszeczkę twórczego myślenia z czeluści myśli na temat szkoły - nasi milusińcy szybko to niwelują zdaniami takimi jak: "Chcesz nie zdać? Droga wolna. Nikt Cie tu nie trzyma!" lub ewentualnie takimi jak "To nie moja wina, że masz takie oceny!" albo "Jak to nie macie kiedy robić tych 50 zadań!!?? Mają być na jutro! Chociaż, bardzo proszę, kto wam kazał iść do biol chemu, zawsze możecie skończyć przy zamiataniu ulic!". Ale pomińmy ten smutny rozdział życia zwany szkołą.
Dziś nasz post wchodzi na temat rozkminowo-frustracyjny.
Wiele osób pyta się nas dlaczego nie wrzucamy kilku rzeczy na raz skoro rzekomo mamy tyle pomysłów skończonych. Odpowiedź brzmi - generalnie bardzo nie lubimy iść na łatwiznę i stawiać na tak zwaną masówkę. Każdy potrafi przecież wrzucić zdjęcia swoich pomysłów i... i już, pozostaje tylko cieszyć sie, że ktoś je zobaczy. Ale znacznie przyjemniej ogląda się je dokładnie opisane, opatrzone komentarzem, słowem od siebie, czasem nawet żartem sucharem... //przyp. Miona//  Dlatego tak trudno wrzucić nam nasze produkty "ot tak" na sucho, bez opisu, albo chociaż słówka od siebie. Wolimy wraz z postem przekazać Wam cząstkę nas samych, przesłać Wam na odległość szczyptę drzemiącej w nas magii... Dlatego takie pytania tylko nas zadziwiają.
No, to tyle jeśli chodzi o Doznałyśmy jeszcze większego napływu weny i tworzymy, tworzymy, tworzymy. Chociaż miałyśmy się uczyć xD Dlatego w każdy piątek, raz u jednej, raz u drugiej jeden z pokoi staje się wielkim zakładem twórczym "Miona&Lily spółka z.o.o" Wolny, feryjny czas niestety zniknął bezpowrotnie, my jakoś między sprawdzianem a sprawdzianem próbujemy pogodzić hadmade i szkołę i na razie całkiem nieźle nam idzie! Na tyle, że pudełeczka z półproduktami coś ostatnio zionęły pustkami... No, to hajda do tajemnego sklepu uzupełnić braki! Piątek. Jest! Czas. Jest! Chęci. Są! Transport. Jest! Zorientowanie w terenie...? Żadne! I zgadnijcie, kto, jak nie Miona i Lily pytały 7 przechodniów //Podświadomie z tłumu ludzi zawsze musiałyśmy zapytać osobę najmniej ogarniętą... ~Miona// //"Ty a on to ogarnięty jest!" *krzyk like a Lily* ~Lily//, jak dojść na ulicę X, po czym minąwszy docelowy sklep Y zaczęły na hurra szukać wifi i prowadzone przez nawigacje poszły najdłuższą, okrężną drogą do sklepiku, który miały praktycznie za plecami. GENIUS! A na miejscu w sklepie pani ekspedientka zaliczyła opad szczęki, gdy poprosiłyśmy o 6 metrów łańcuszka, a gdy rozmyśliłyśmy się, decydując się jednak na 7,5 metra, szczękę zbierała z podłogi. No cóż... Jak zapasy, to zapasy!

Kończąc ten przydługi wstęp, może lepiej pokażemy Wam kontynuację kolekcji kolczyków ze zwierzakami domów. Tym razem z wykorzystaniem naszego najnowszego łupu - zawieszek borsuczopodobnych. Borsuki udało nam się trafić w dwóch wersjach - wersji włochatej i trochę bardziej łysej. Jak dla nas, obie są równie urocze :) Kolczyki wykonywałyśmy na zamówienie i tym samym błyskawicznie zniknęły nasze dopiero co zrobione "zapasy" zawieszek. //i nagle co? Nigdzie nie ma półproduktów które kupiliśmy jakieś trzy dni temu...pustki...jakby to powiedziała Miona - "cholera..PRL" ~Lily// Pustki jak za cholernego PEERELU o, tak bym powiedziała! ~Miona//
Dlatego tez dłużej nie przedłużając mamy zaszczyt zaprezentować Puchońskie  kolczyki włochatej wersji //takie przytulaśne ;3 ~Lily//

Możecie nam wierzyć, że znalezienie zawieszki w kształcie borsuka w tych czasach - w dodatku w mugolskich sklepach - jest realne niczym umówienie się z papieżem na popołudniową herbatkę... Słowem - istnieje większe prawdopodobieństwo, że spadnie na Was z nieba hipogryf, niosący w paszczy bazyliszka. Nie mniej jednak udało się - Miona i Lily już mają swoje sposoby na załatwianie rzeczy niemożliwych ^^ //No niestety, obiad z Obamą musiałyśmy przełożyć na przyszły weekend... Ech, ta szkoła -.-  ~Miona//
Normalnie napisałybyśmy dużo więcej na temat kolczyków, ale niestety już teraz, przez nasze kilometrowe rozkminy mamy posta-tasiemca.
Toteż, zbliżając się do końca tego posta, mamy dla Was niusa z cyklu ogłoszeń parafialnych:
Otóż... Możemy z dumą Was poinformować, że nasz naszyjnik na akcje "Rękodzieło dla Karolinki" został sprzedany! Bardzo dziękujemy dobroczyńcy, który zaoferował najwyższą kwotę i już mu wysyłamy naszyjniczek - mamy nadzieję, że się spodoba i będzie dobrze służył nowej właścicielce. Każda pomoc się liczy a nie ma nic lepszego, kiedy możemy pomóc wspólnie, a gdy przyjemność leży po obu stronach -  to już bajka. Dziękujemy nie mniej serdecznie każdemu, kto pomógł w nagłaśnianiu akcji :D

A na zakończenie Lily i Miona wymyśliły nowy pojazd na tępe mugolki: Jesteś tak brzydka, że nawet Hagrid nie przytuliłby takiego potwora!

Tym optymistycznym akcentem kończymy na dziś. Do następnego! :)